Zaterdagochtend. Ik ben net een kopje koffie aan het zetten als manlief met onze twee zonen binnen komt zetten. Ze zitten alle drie onder de modder want het regent pijpenstelen. Ze begroetten me luidkeels en ze lopen zonder hun voeten te vegen zo door naar de woonkamer. Op de vloer zie ik meteen allemaal modderpootjes zitten. O, nee hè! Zo gaat het dus elke zaterdagochtend. Gelukkig heb ik parketvloer want anders was nu echt mijn weekend verpest. Vroeger, toen ik nog een onervaren voetbalmoeder was, had ik hoogpolig tapijt, een erfenis van onze kinderloze tijd. Ik hoef hier vast niet uit te leggen dat dat na de eerste voetbalbijeenkomsten snel gedaan was met dat tapijt. Het verdween naar de stort en de parketvloer kwam erin. Oké, ik baal nog wel als ik de dweil moet pakken, maar ik ben toch blij met mijn vloertje.
Parketvloer: makkelijk schoon te houden
Parketvloer is natuurlijk super makkelijk schoon te houden. Dat is de voornaamste reden waarom we het gekocht hebben. Maar parketvloer is ook gewoon mooi. Je hebt echt een hele ruime keuze aan allerlei materiaal. Er zijn drie hoofdsoorten met hun specifieke eigenschappen. Als je een beetje weet wat je nodig hebt kun je van daaruit verder zoeken. Erg makkelijk. Ik vond het best wel een investering, maar je kunt zo’n vloer makkelijk zelf leggen. Dat scheelt ook weer. Het lijkt moeilijker dan het is. Bij het parket zitten vaak al duidelijke instructies, maar ook op Youtube vind je veel filmpjes met tips en voorbeelden. Lees en bekijk alles goed voor je begint. Houd rekening met je ondervloer en met de legrichting, laat jezelf niet verrassen. Maar kom op, samen met een paar vrienden kom je waarschijnlijk al een heel eind. Mijn man had wat mensen opgetrommeld en het was zo gebeurd.
Zaterdagochtend in rust
Nu maak ik me niet meer zo druk als mijn voetbalsterretjes met hun modderige schoenen binnen komen. Natuurlijk wijs ik ze erop dat ze hun schoenen moeten vegen, of beter nog, uit moeten doen, maar als ze glunderend en trots al kletsend binnenkomen dan vergeten ze dat nogal eens. Ik hoef dan niet hun enthousiasme te temperen door over de modder te gaan zeuren. Want mijn kinderen zijn natuurlijk trots op hun resultaten. Ze worden al echte voetbalfanaten. En ik? Ik wacht ze rustig op met thee en chocolademelk en laat ze rustig vertellen terwijl ze de parketvloer besmeuren.